LANETLİ MEVKİ ( TRABZONSPOR ALANYASPOR )

Atmosfer muhteşem. Bordo mavililerin sahasında okunan İstiklal Marşımızın bile havası bir başka artık. Daha gür ve daha coşkulu. Bu şekilde vurgulamak istedim. Birde takım şahlanmış. Camiaya heyecan gelmiş. Ersun hoca da çıkabileceği en iyi kadroyla çıkmış benim nezdimde. Rodallega’nın yedek kalmasını yadırgıyordum. Uzun bir süre sonra Matus Bero da 18 kişilik kadroda yer aldı.

KALİTE KOKUYOR

Rodallega diye tutturduk ama N’doye’un bile atacağı mutlak pozisyonda kaleciye teslim etti topu. Eğer kaçırmalar devam ederse, Trabzonspor santrafor hattının lanetlendiğini düşünmeye başlayacağım. İlk dakikalara iki kaleci şovu damga vurdu. Önce Haydar sonra Onur şık kurtarışlara imza attılar. Sonrasında Haydar devleşmeye devam etti. Planları mı böyleydi bilmiyorum; sürekli sol taraftan Castillo ile zorladılar en başta. Hal böyle olunca, Olcay Şahan pek görünmedi ortalarda. Sonra ileri uçta herkes yaratıcı oynama gayretinde oldu.

Hem pozisyon olarak hem oyun olarak, özellikle ilk yarı üstünlüğü göze çarptı bordo mavililerin. Alanyaspor biraz ortak olmaya çalışsa da alanları iyi kapanan bordo mavili oyuncular, pek müsaade etmedi. Mücadeleleri takdir edilir yalnız. Seyir zevki açısından çok güzel bir maç izlettirdiler. Trabzonspor yaptığı transferlerle büyük takım görüntüsünü veriyor gerçekten. Kalitelerini çok net yansıtıyorlar bize. Hücumlardaki organizasyonlar heyecan yaratıyor. Tek handikapları bitiricilik. Büyük takım gibi oynuyorlar ama büyük takım gibi bitiremiyorlar pozisyonları. En azından girdiği beş pozisyondan birini gol yapmaları lazım. Her geçen dakika, olumsuz gol girişimi, takım üzerinde baskı yaratır. Stres yükler ve başarılı olma ihtimalini azaltır.

FİZİKİ SAVAŞ

İlk yarıyla ikinci yarıda farklılıklar baş gösterdi. Trabzonspor mücadeleye başladığı gibi etkili olamadı. Daha doğrusu Alanyaspor ev sahibi kadar etkin göründü. Denge sağlanınca kalelerde tehlike göremedik. Orta alanda top kazanma mücadelesine döndü maç. Birbirinin pas oyununu bozmaya çalışan iki ekip olunca, genç Yusuf Yazıcı kayboldu tabiri caizse. Daha sonra yerini N’Doye’a bıraktı zaten. Takımlar kaliteli mücadele ediyor ama pozisyon olmayınca, maçın kalitesi düşüyor. Resmen fiziki savaş yaşandı kalan dakikalarda.

Ersun Yanal’ın yerinde olsam, sakatlıktan çıkan Bero yerine, sonradan dâhil olup güzel işler çıkaran Yusuf Erdoğan’ı tercih ederdim. Birbirlerine üstünlük kuramayan oyuncular tuhaf işlere kalkıştılar son bölümlerde. Tribünleri geren davranışlar sergileyerek, seyir zevkini öldürdüklerinden bihaberler ne yazık ki. Son dakikalarda fizik gücü de kalmadı kimsede. Trabzonspor ilk yarı doğruları yapan taraftı belki fakat ikinci yarı, iki takımında doğruları yapamadığı kanaatindeyim. Ancak bir şans golü bir takımın yüzünü güldürürdü. O da olmadı zaten. Bu beraberliği ben kaleci Haydar’a bağlıyorum. Olağanüstü oynadı gerçekten.

Teofilo, Janko, Cardozo, Marin… Daha sayayım mı? Burak Yılmaz gitti, iflah olmadı o mevki bir türlü. N’Doye sonrası Rodallega da zehirlenmeye başladı galiba. Ya kaleci kurtardı ya da vurduğu üzerine gitti. Güzel bir seri yakalamıştı bordo mavililer. İyi yoldalar. Atakları tabelaya yansıttıklarında daha mutlu olacakları aşikâr. Alanyaspor’a kalecileri altın değerinde bir puan kazandırdı. Yoksa bir tanesini içeri alsa, konuk takım oyuncularının eşitlik sayısı için yeterli olmadıkları ortadaydı.